miércoles, 25 de abril de 2012
Periferia
Sin regreso,
la postura de cualquier vida,
agujereada o lisa,
sin regreso,
con el viento,
sin el agua decidida,
sin regreso,
como cielo el techo,
como cama el cieno,
cosidos ya los bolsillos,
sin regreso,
el perfil del comienzo,
del círculo elaborado,
el punto, las coordenadas,
sin regreso,
las escasas dudas del hambre,
sólo es el comienzo,
sin regreso.
Isso é só o começo, LENINE, de su disco Châo
Isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo
É só o começo
Aqui chegamos, enfim
A um ponto sem regresso
Ao começo do fim
De um longo e lento processo
Que se apressa a cada ano
Como um progresso insano
Que marcha pro retrocesso
E é só o começo
Estranhos dias vivemos
Dias de eventos extremos
E de excessos em excesso
Mas se com tudo que vemos
Os olhos viram do avesso
Outros eventos veremos
Outros extremos virão
Prepare seu coração
Que isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo
É só o começo
Aqui chegamos, porém
Num evento diferente
Onde a gente se entretém
Um ao outro, frente a frente
Deixando um pouco ao fundo
O ambiente do mundo
Por esse aqui, entre a gente
É só o começo
Assim nesse clima quente
No espaço e tempo presente
Meu canto eu lanço, não meço
Minha rima eu arremesso
Pra que nada fique intacto
E tudo sinta o impacto
Da ação de cada canção
Preparem-se irmã, irmão
Que isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo, é
É só o começo
Isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo
É só o começo
Isso é só o começo, é
É só o começo
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
7 comentarios:
No lo había escuchado nunca ¡ salut
Ni yo, Miquel.
Es un hermoso disco ese que he mencionado. Si me da el cuero pondré alguna entrada más con más música de Lenine.
Saluti.
El ombligo, el desagüe. Y como bien dices "solo es el comienzo, sin regreso".
Sí hay regreso.
Por ahora.
Tras unos dias de pelearme
con los médicos,
vuelvo.
Quieren que pierda veinte Kilos.
Te diré...
La foto es
angustia y podredumbre,
desastre y final,
Implacable muerte
y alimento.
La canción,
a pesar de todo,
es sólo el comienzo.
(continuará)
Hola, Sofía. Aunque irregularmente, parece que sigue abierta esta ventana. Un abrazo, amiga. Bonita música.
Nunca habrá más que eso, creo:
como cielo el techo,
como cama el cieno,
Un abrazo.
Se te echa de menos, querida indiscreta, ¿dónde acechas ahora?
Publicar un comentario